โครงการ “จิบน้ำชาเสวนา” เรื่อง “อาหารพื้นเมือง จังหวัดภูเก็ต”
รายวิชา Knowledge Management
เรียบเรียงโดย นางสาวพัชรินทร์ วารีศรี 5230212002 สาขา ธุรกิจอิเล็กทรอนิกส์ ปี 3
อาหารพื้นเมืองภูเก็ต
อาหารพื้นเมืองภูเก็ตเป็นอาหารที่รับประทานง่ายๆ ไม่เน้นรูปแบบหน้าตาความสวยงามแบบในปัจจุบัน ในปัจจุบันมีการนำอาหารต่างๆมาตกแต่งหน้าตาให้มีความสวยงามเนื่องจากอิทธิพลของการท่องเที่ยวและเพื่อการสร้างมูลค่าเพิ่มของอาหาร ทำให้อาหารพื้นเมืองของภูเก็ตมีรูปร่างหน้าตาที่เปลี่ยนไป ซึ่งแบ่งออกเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ
อาหารคนภูเก็ตแบบชาวไทยพื้นเมือง
อาหารแบบฮกเกี้ยน (แบบจีน)
อาหารพื้นเมืองภูเก็ตมีหลายอย่างเช่น
หมี่หุ้นป้าฉ่าง
หมี่หุ้นป้าฉ่าง คือ หมี่หุ้นผัดซีอิ้วที่โรยหน้าด้วยหอมเจียวกับกุยช่ายจะรับประทานคู่กับน้ำซุปกระดูกหมู และที่ได้เรียกว่า หมี่หุ้นป้าฉ่างเพราะว่า คนขายที่คิดสูตรคนแรกมีชื่อว่า ป้าฉ่าง คนภูเก็ตจึงเรียกติดปากว่า หมี่หุ้นป้าฉ่างจนมาถึงปัจจุบัน
อาจาดภูเก็ต
คือแกงชนิดหนึ่ง ที่ประกอบไปด้วย แตงกวา ถั่วฟักยาว ผักบุ้ง ซึ่งเป็นอาหารที่ได้รับอิทธิพลมาจากปีนัง
กูแช่
คือ สลัดแบบจีนที่มีผักสดหลายชนิด ประกอบไปด้วย มันแกว แตงกวา ถั่วงอกลวก ปลาหมึก ผักกาดหอม เต้าฮู้ นำมาหั่นรวมกันและรับประทานคู่กับน้ำจิ้ม
เกลือเคย
มีลักษณะคล้ายน้ำปลาหวานแต่ไม่ใช่น้ำปลาหวานในแบบปัจจุบัน มีส่วนประกอบคือ ฉิ่งฉ่าง กะปิ ซีอิ้ว เป็นต้น
โอต้าว
เป็นอาหารว่างแบบฮกเกี้ยนปีนัง มีลักษณะคล้ายหอยทอด แต่แป้งจะนุ่มกว่า ใช้หอยนางรมตัวเล็กและเผือกต้มที่สุกแล้วนำมาหั่นเป็นชิ้นเล็กๆขนาดลูกเต๋า ผัดกับแป้งและไข่
โลบะ
โลบะเป็นอาหารที่นิยมกินช่วงบ่ายของคนภูเก็ต เป็นอาหารประเภทเครื่องในหมูคลุกกับเครื่องมันเทศห่อกับเปลวมันหมู หรืออาจเพิ่มเติมด้วย เต้าฮู้มอดและเกี้ยวทอด
ปอเปี้ยะ
ปอเปี๊ยะของภูเก็ตนั้นจะต้องเป็นไส้มันแกวเท่านั้นและมีน้ำราดไม่เหมือนทั่วไป
หมี่ฮกเกี้ยน
เป็นอาหารประเภทเส้น เป็นเส้นหมี่เหลืองกลมๆจะใหญ่กว่าเส้นหมี่ธรรมดานำมาผัดกับซีอิ้ว ซึ่งโดยมากมักผัดรวมกับหมู ไก่ และผักกวางตุ้งให้พอมีน้ำขลุกขลิก แต่หากเป็นหมี่ฮกเกี้ยนแบบน้ำ จะเน้นความอร่อยอยู่ที่น้ำซุป
เคยเค็มอึก
นำเคยเค็มมาใส่กับไข่ ใส่กะทิ ใส่หัวหอมแล้วนำไปนึ่ง นิยมรับประทานกับข้าวสวยร้อนๆ
ปลาแนม
เป็นอาหารแบบไทยภูเก็ต
ข้าวยำภูเก็ต
เป็นอาหารพื้นเมืองที่ประกอบไปด้วยสมุนไพร ซึ่งมี หัวหอม ฉิ่งฉ่าง นำมาตำกับกะปิ แล้วนำมาคลุกกับข้าวสวยร้อนๆแล้วมีใบผาโหม ใบมะกรูด หั่นใส่เพิ่มลงไปแล้วสามารถรับประทานได้เลยไม่ได้มีน้ำราดแบบในปัจจุบัน และในปัจจุบันนี้ก็หารับประทานได้ยากแล้ว
โอเอ๋ว
โอเอ๋วเป็นอาหารชนิดของหวานเหมือนวุ้นแต่ไม่ใช่วุ้น มีส่วนผสมหลัก คือ เมล็ดโอเอ๋วกับกล้วยน้ำว้าสุก ซึ่งเขาใช้เพียงน้ำกล้วยกับเมือกของเมล็ดโอเอ๋วเท่านั้น แล้วใส่เจี่ยกอเพื่อให้โอเอ๋วเกาะตัวเป็นก้อน และโอเอ๋วมีสรรพคุณช่วยแก้อาการร้อนในอีกด้วย
อังกู๋ (ขนมเต๋า)
เป็นขนมหวานที่ใช้ในประเพณีของคนภูเก็ตเป็นขนมที่อยู่คู่เมืองภูเก็ต ซึ่งขนมเต๋าจะแสดงถึงความมั่นคง ศิริมงคล อายุยืนยาว และขนมจะมีสีแดงเป็นสีที่มีความสิริมงคลที่อยู่คู่กับเมืองภูเก็ต ซึ่งตัวพิมพ์จะมี 4 ด้าน ตัวพิมพ์จะมีคำว่า ซ๋อ แปลว่า อายุยืน และคนจีนมีความเชื่อว่าเต่าแดงจะเป็นยานพาหนะที่ดีในการเดินทางสู่พระเจ้า ซึ่งขนมเต๋าที่ดีนั้นจะต้องมีลายพิมพ์คำว่า ซ๋อ ให้ชัดเจน นิยมใช้ในเทศกาลไหว้เจ้า
และในปัจจุบันอาหารพื้นเมืองภูเก็ตก็เป็นอีกอย่างหนึ่งที่ช่วยสร้างชื่อเสียงให้กับชาวภูเก็ตและเป็นสิ่งที่ช่วยดึงดูดนักท่องเที่ยวให้มาเที่ยวภูเก็ตอีกด้วย และอาหารพื้นเมืองภูเก็ตที่เป็นอาหารแบบง่ายๆก็สามารถนำมาสร้างมูลค่าเพิ่มได้มากมายจากการนำมาตกแต่งและเป็นที่นิยมของนักท่องเที่ยวอีกด้วย
localfoodphuket 